Ik weet niet eens zeker of ik deze blog wel een recensie mag noemen. Ik geloof namelijk niet dat ik ook maar iets negatiefs ga zeggen over dit boek. Voordat ik ook maar begin over dit boek te vertellen: ga het alsjeblieft lezen. Het is zo goed en zo’n belangrijk boek.

Titel: De Hut van Oom Tom

Auteur: Harriet Beecher Stowe

Uitgeverij: Van Goor

Vertaler: Francine Schregel-Oustein en J. van der Leer

Genre: Klassieker, Historische fictie

USA, 19 de eeuw. Meneer Shelby is geen onmens. Hij behandelt zijn slaven goed, in tegenstelling tot veel andere blanke meesters. Als hij twee slaven moet verkopen omwille van schulden, valt hem dat zwaar. De schijnheilige slavenhandelaar Haley heeft zijn zinnen gezet op Tom, de trouwste en eerlijkste slaaf van meneer Shelby, en op de kleine Harry.

Eliza, Harry’s moeder, hoort het gesprek tussen haar meester en Haley. Ze besluit haar lot in eigen handen te nemen en met haar zoontje te vluchten. Een lange en gevaarlijke tocht naar de vrijheid… Tom wordt wel verkocht. Voor hem wordt de gruwel van de katoenplantages in het Zuiden werkelijkheid…

Waardering: 5 uit 5.

Harriet Beecher Stowe is geboren in 1811, meer dan 50 jaar voordat de slavernij in de VS werd afgeschaft. In Cincinnati (Ohio, VS) deed ze kennis op van de slavernij en ze voelde zich geroepen om een boek te schrijven over de slavernij. Dat was De Hut van Oom Tom, dat niet alleen de problemen van slavernij aan de kaak stelde, maar volgens sommigen was het ook de aanleiding voor de Amerikaanse Burgeroorlog. Hoe dan ook heeft dit boek veel teweeg gebracht in de wereld.

En dat snap ik zeker. Ik vind het sowieso heel stoer van Harriet Beecher Stowe dat ze gedurfd heeft om dit boek uit te geven in zo’n tijd. Het is zo confronterend, zeker in die tijd, maar ook nu is dit boek nog heel belangrijk. Voor ons om er achter te komen hoe het was om in die tijd te leven, om zwart te zijn in die tijd en om een slaaf te zijn. Maar niet alleen op die manier is het belangrijk, maar ook om te begrijpen hoe belangrijk de slavernij is geweest voor de zwarte mensen van nu. Hoe die verschrikkelijke slavernij door kan werken, zelfs voor de mensen nu.

Dit boek heeft echt alles. Ik heb gehuild, heel hard gehuild, maar ik heb ook gelachen om kleine grapjes. Ik heb met deze mensen meegeleefd. Ik heb nog steeds geen enkel idee van hoe het toen moet zijn geweest, maar ik heb er in ieder geval iets meer van meegekregen. Ik heb er afschuw van, die slavernij. Zo veel vragen over hoe en waarom. Het is confronterend, waardoor ik soms geschokt verder moest lezen. En deze vrouw kon echt schrijven. ECHT schrijven.

Want alles was echt zo goed. Alles werd zo goed beschreven. De gevoelens, de omgeving, de sfeer. Ik kon echt in dit boek léven. Ondanks dat ik het Engels soms wat moeilijk vond, zeker met de accenten, was ik daar, keek ik met Harriet Beecher Stowe mee naar de wereld die zij om zich heen zag. De schrijfstijl is echt helemaal geweldig. Ze wist me in het verhaal te trekken en me mee te sleuren.

De scènes in het boek zijn ook zo rauw en zo geloofwaardig, ondanks dat ze een ver van mijn bed-show zijn. Je hebt zo veel mooie stukken in het boek die ik maar over en over wil lezen. De reactie van de mevrouw Shelby op de plannen van haar man. De kleine Eva. Het verhaal van Eva en alle slaven die in haar huis woonden. Die van haar mochten genieten. Het stuk over Eva was heel confronterend, maar ze was ook zo sterk, ondanks dat ze zo klein was. Maar ik denk dat vooral het verhaal van Cassy me nog het meest heeft geraakt. Hoe ze haar liefde en haar kinderen heeft verloren en hoe ze daar mee om is gegaan. Hoe gebroken ze is, zonder dat je dat echt aan haar kan zien.

Harrier Beecher Stowe wist mijn hart te raken en de karakters wisten mijn hart te raken. De standvastige Christelijke Tom, de eerlijke moederlijke Eliza en natuurlijk de kleine Eva en de mooie Emmeline en Cassy. Deze karakters, nee álle karakters hadden zo veel kleur, behalve dan misschien de nare Simon Legree, die naar mijn gevoel gewoon in en in zwart was. Alle karakters hadden zo veel lagen. Over alle personages is zo goed nagedacht. De achtergrond van alle karakters en de onderlinge relaties zitten ZO GOED in elkaar. Ze zijn zo levendig dat ik ze (bijna) allemaal een knuffel zou willen geven.

Dit boek is zo sterk. Zo waar en zo overtuigend. Lees dit boek. Echt waar, ga dit boek lezen. Je zult er door afgeschrikt worden. Je zult je er naar bij voelen. Maar je zult er ook, zeker waar, door geraakt worden.