Modefotografe Melanie Sommer is net terug van een werkreis naar Vietnam, het land van haar voorouders, als ze te horen krijgt dat haar verloofde Robert onderweg naar huis een auto-ongeluk heeft gehad en in coma is ­geraakt. Ten einde raad zoekt ze haar overgrootmoeder Hanna op.

Hanna merkt hoezeer haar kleindochter met haar lot worstelt en begint voor het eerst iets te vertellen over haar eigen leven. Over haar dramatische jeugd in het exotische Saigon, over het schitterende Berlijn van de jaren twintig en de grote liefde die ze daar vond, over de moeilijke tijden tijdens de oorlog en de nieuwe start die ze daarna maakte als hoedenontwerpster in Parijs.

Hanna heeft veel verloren, maar ook oneindig veel gewonnen. Als Melanie dat beseft, weet ze dat haar beste tijd nog steeds voor haar ligt.

De Jasmijnzussen

Als je naar een boekenfestijn gaat dan kom je geheid boeken tegen die je kent, maar ook honderden tot duizenden boeken waar je nog nooooit van hebt gehoord. Dat gold ook voor mij toen ik een hele tijd geleden naar een boekenfestijn ging in Nieuwegein. Maar ik was vastbesloten om een aantal boeken te kopen, dus dat is wat ik heb gedaan. Ik heb dit boek gekocht. Was het wat ik er van verwachtte?

Ik las het boek bij de 24 in 48 readathon. Vaak een weekend waarin ik probeer wat boeken te lezen die ik al lang op mijn to-be-read lijst staat, maar die ik er maar niet vanaf krijg. Ik verwachtte dan ook niet veel van het boek. Het leek mij interessant. Ik zat in de historische stemming toen ik het boek kocht, maar hij is niet echt bekend, dus ik had niet al te hoge verwachtingen.

En ik vond het boek geweldig. Het was heel interessant om te lezen over het leven van de overgrootmoeder. Er gebeurt heel veel in het leven van de vrouw en ook zeker op heel veel verschillende plaatsen (Vietnam, Duitsland, Frankrijk). De overgrootmoeder vertelt haar verhalen aan haar achterkleindochter op een hele intieme manier wat het ook een intiem gevoel geeft. Het is bij tijd en wijlen grappig, maar vooral heel serieus. Het heeft zeker een grote indruk op mij achtergelaten.

De schrijfstijl vond ik ook heel fijn. Ik moet eerlijk zeggen dat ik vooral lekker heb gelezen en dat laat ook weer zien dat ik me nergens aan heb gestoord qua schrijfstijl. Het was heel beeldend, waardoor ik me goed in het verhaal kon inleven. Ik had alleen dat ik soms wat afstand kreeg van het verhaal wanneer we in het leven van Melanie keken. Die stukken waren soms toch wat oppervlakkiger, maar de verhalen van Hannah (de overgrootmoeder) maakte dat zeker goed.

Ik vond het geweldig om te lezen over het leven in Vietnam. Je krijgt deels te horen over het leven van de belangrijkere mensen in Saigon in die tijd en van de arme mensen. Deze stukken waren wat kinderlijker geschreven, maar dat is logisch, omdat Hannah vertelt over haar kindertijd. De stukken in Duitsland waren een stuk zwaarder, al ga ik daar nu niet meer over vertellen. Er komt een liefdesverhaal in voor, waarover er wat frustraties zijn ontstaan, maar wat ook zeker interessant is. Het verhaal van Melanie zelf geeft ook wat vraagstukken die belangrijk zijn in iemands leven, zoals hoe je bepaalde keuzes maakt en welke prioriteiten je hebt. Moet je bijvoorbeeld 24/7 bij iemands bed zitten wanneer je diegene toch niet kan helpen? Misschien kan je dan beter voor jezelf zorgen.

Al met al vond ik dit echt een super boek. Er waren wat kleine minpunten, zoals de schrijfstijl bij de stukjes van Melanie en het liefdesverhaal, maar verder raad ik dit boek zeker aan!