Meestal ben ik niet degene die ‘zomaar’ een boek op pakt. Meestal moet ik eerst nog een aantal recensies hebben gelezen en moet ik er al wat meer over weten. Dit boek echter, Under the Jewelled Skye geschreven door Alison McQueen, heb ik opgepakt gebaseerd op de kaft, want die is echt super mooi, en de flaptekst. Het is een boek over Sophie Schofield, die jaren later terugkeert naar het land waar ze een tijd heeft gewoond, India. Het India dat Sophie kende is veranderd. Het is een ander land dan het land waar ze verliefd op geworden was. Maar het land bracht ook veel herinneringen bij haar naar boven, de goede en de slechte. Het land bracht vooral de pijn weer naar boven dat het land haar heeft gebracht.
London 1957. In a bid to erase her past and build the family she yearns for, Sophie Schofield accepts a wedding proposal from ambitious British diplomat, Lucien Grainger. When he is posted to New Delhi, into the glittering circle of ex-pat high society, old wounds begin to break open as she is confronted with the memory of her first, forbidden love and its devastating consequences.
The suffocating conformity of diplomatic life soon closes in on her. This is not the India she fell in love with ten years before when her father was a maharaja’s physician, the India of tigers and scorpions and palaces afloat on shimmering lakes; the India that ripped out her heart as Partition tore the country in two, separating her from her one true love. The past haunts her still, the guilt of her actions, the destruction it wreaked upon her fragile parents, and the boy with the tourmaline eyes.
Sophie had never meant to come back, yet the moment she stepped onto India’s burning soil as a newlywed wife, she realised her return was inevitable. And so begins the unravelling of an ill-fated marriage, setting in motion a devastating chain of events that will bring her face to face with a past she tried so desperately to forget, and a future she must fight for.
A story of love, loss of innocence, and the aftermath of a terrible decision no one knew how to avoid.
Het boek is ingedeeld in twee delen die elkaar steeds afwisselen. Steeds is er een stuk over Sophie wanneer ze nog jong is en in India woont en dan heb je een stuk over de volwassen Sophie die probeert met haar verleden om te gaan. Aan de ene kant vond ik dit leuk, omdat de twee stukken elkaar wel degelijk aanvullen. Aan de andere kant vond ik het gedeelte van de jonge Sophie veel leuker en interessanter, waardoor ik steeds weer terug wilde naar die stukken. Misschien dat ik het boek leuker had gevonden als het een meer chronologisch verhaal was. Ook omdat de toekomst dan veel onvoorspelbaarder is.
De reden waarom het boek mij zo leuk leek was de sfeer die het uitstraalde. Ik weet niet heel veel van India, maar het boek straalde een beetje een sprookjesachtige sfeer uit. Het gedeelte van de jeugdjaren van Sophie heeft dit zeker waar gemaakt. Sophie lijkt zelf ook in een sprookje te leven wanneer ze als kind in India is. Ik geloof dat Sophie de werkelijkheid hierin ook licht heeft geïdealiseerd, maar het maakt het boek wel een stuk mooier. Dit deel van het boek sprak mij dan ook het meeste aan.
De tweede reden dat ik het oppakte was omdat ik meer wilde weten over India. Ik weet niet veel van India, maar de flaptekst maakte me erg geïnteresseerd in het land. Het boek gaat deels over de deling van Brits-Indië. Dit had dan ook veel invloed op het verhaal en het boek. De deling vond plaats na de onafhankelijkheidsverklaring van het land, waardoor er een godsdienstige deling kwam in het land. Er waren toen veel rellen en conflicten. Het land splitste zich uiteindelijk op naar aanleiding van godsdienstige verschillen in Pakistan en India. Sophie, de hoofdpersoon in het boek, is weg gegaan uit India voordat de uiteindelijke splitsing plaats vond en ze kwam terug na de splitsing en je merkt, samen met haar, het gevolg dat het had voor het land. Het geromantiseerde India van Sophie bestond niet meer.
Wat ik ook super mooi vond van het boek was de cultuur. Alison laat niet alleen verschillende geloven zien en verschillende culturen, maar ze laat ook het verschil zien tussen de rijken en de armen in India en de invloed die dat heeft op het leven van de mensen en hoe ze met elkaar om gaan. Ook laat het boek iets zien van de rijkere Engelse klasse en hoe die mensen met elkaar omgaan, in de tijd van de jonge Sophie én in de tijd van de volwassen Sophie. Dit alles maakte het boek heel levendig en interessant om te lezen. Het geeft meer diepte aan het verhaal en dat sprak me heel erg aan.
Het verhaal zelf was net zo geweldig als de beschrijvingen van het land, de cultuur en de sfeer. Het verhaal van Sophie is pakkend en passievol. Ik kon er wat moeilijk inkomen, maar daarna kon ik het verhaal niet meer loslaten. Ik wilde verder lezen en weten hoe het verder ging met Sophie. De passie in het verhaal was zo erg aanwezig. Een passie tussen twee kinderen die een verboden liefde hebben. Twee personen die niet bij elkaar mogen zijn en de gevolgen die dit met zich mee brengt. Het verhaal heeft mijn hart gegrepen en het einde roerde me enorm. Ik zat met tranende ogen te lezen.
Geef een reactie