Misschien is het wel een herleefde hype. Dungeons and Dragons. Een rollenspel (vanaf nu: role-playing game, want ik vind de naam rollenspel niet al te geweldig). Men noemt het ook wel een tabletop role-playing game, oftewel een rollenspel dat je een beetje speelt als een bordspel. Ik heb een tijdje meegedaan aan een mini-campaign van een vriend van mij en daarna ben ik enthousiast geworden om zelf ook spellen te gaan leiden. En om mijn enthousiasme over te brengen op de lezers van dit stuk ga ik jullie meer over D&D vertellen.

Het is dus een spel die je aan een tafel speelt, veelal een keukentafel, omdat deze groot genoeg zijn om het spel op te spelen. Je hebt bij het spel een spelleider, oftewel de Dungeon Master. Deze persoon laat de wereld en de acties zien aan de spelers. De spelers hebben ieder hun eigen karakter. Dit is een karakter dat ze spelen in een fictieve, veelal fantasy-achtige wereld. Deze karakters kunnen mensen zijn, maar ook elven, dwergen, halflings en allerlei andere wezens.

Naast het soort wezen dat de speler kan spelen zijn er ook nog allerlei type vechters die ze kunnen spelen. Je hebt karakters die met een pijl en boog kunnen schieten, vechters met zwaarden, vechters die heel snel en behendig zijn met messen, magiërs. Er zijn zo veel soorten vechters om uit te kiezen dat er bijna altijd wel iets voor je bij zit. En als je een groep hebt met veel verschillende wezens met verschillende vechterstypes dan kun je echt een hele leuke groep krijgen.

Het idee van D&D is dat je met een groep vrienden een verhaal speelt en vertelt. De Dungeon Master is in feite een alwetende verteller die vertelt aan de spelers wat er gebeurt in de wereld. De spelers kunnen hier dan op reageren en de Dungeon Master vertelt dan wat de consequenties zijn van hun acties, soms op basis van het aantal ogen op een gerolde dobbelsteen.

Er is dus sprake van storytelling, er zijn gevechten, raadsels, gesprekken met niet-spelende karakters (non-playing karakters, zoals winkeleigenaren, barmannen en mensen die in een stad wonen). Je komt op heel veel verschillende plekken. Verschillende steden, kastelen en ruïnes die je kan ontdekken. Er is van alles te doen en dat maakt het heel afwisselend. Het spel wordt dan ook op veel manieren gespeeld. Sommige mensen focussen heel erg op het vechten, anderen juist op het rollenspel zelf. Sommige mensen vinden het belangrijk dat de eigenschappen van hun karakter zo optimaal mogelijk is, terwijl anderen juist geloofwaardige karakters willen die leuk, moeilijk of grappig zijn om te spelen.

Wat ik ook cool vind aan het spel is dat er in feite een hele wereld ontstaat. Er zijn mensen die voor hun campaigns (een verhaal, die kan bestaan uit meerdere keren spelen) een hele eigen wereld maken met eigen wezens, eilanden, zeeën en soms ook eigen talen en eigen achtergronden van de wereld. Dat is super interessant, maar zelfs wanneer de campaign al door iemand anders is gemaakt komt er nog een beetje world-building bij kijken. Dat wat al eerder is bedacht is bijna nooit helemaal volledig en samen met de spelers ontstaat er een ‘eigen’ wereld.

Het is dus een super leuk spel om te spelen met je vrienden. Wat ik heb gedaan is wat mensen uitnodigen, samen karakters maken, spelen en tussendoor pizza bestellen en lekkere hapjes eten. Het is een geweldig spel en ik ben heel blij als ik het weer kan spelen of kan leiden.

Dus schroom niet! Zoek een groepje bij elkaar en begin!